Wat is de Welzijnscoalitie Delfshaven? Tja, lastig, omdat het antwoord niet goed past in de gebruikelijke zaken. Geen bedrijf, geen stichting, geen organisatie maar wat dan wel? Een beweging voor vitale wijken. De Welzijnscoalitie is geen doel op zich, maar een middel om te groeien naar een mooier, eerlijker Delfshaven, waar omzien naar elkaar normaal is. Een beetje mest in de sociale tuin van Delfshaven.
Om er meer beeld bij te krijgen hangt er nu een mansgrote tekening in het lokaal van Zorgvrijstaat/Wijkpaleis. Alles draait om de bomen en planten in die tuin. Zij geven vruchten, dienen elkaar en zorgen voor gezondheid. In de tekening vangen we het sociale ecosysteem en dat begint bij de gemeenschappen. Midden linksboven zie je ‘Buurtnetwerken’ en daarom heen staan per buurt de tientallen initiatieven die daar actief zijn. Bedenk dat achter elke gekleurde stip een Ontmoetingsplek zit, waar buurtbewoners met elkaar iets doen aan ontmoeting of sport, cultuur of hulp, groen of zorg! Uniek in Delfshaven is dat die buurtplekken per wijk met elkaar verbonden raken in netwerken. Elke wijk een eigen netwerk, gesteund door een lokale ‘buurtverbinder’.
Een aantal van die buurtgemeenschappen werkt Delfshaven-breed samen aan grotere doelen. Dat zie je middenboven bij “Thema-netwerken”. Er zijn bijvoorbeeld ruim 15 plekken waar je formulierenhulp kunt krijgen, verbonden met een levendig Armoedeplatform. Een forse groep Groene projecten vindt elkaar in de ‘Groene Connectie’.
Sommige startende initiatieven zijn erg succesvol geworden en doorgegroeid naar serieuze sociale ondernemingen, zoals het Wijkpaleis of Team Toekomst. In de tekening staan ze midden rechts boven. Ze zijn de wijk niet ontgroeid, maar kunnen zich juist zo goed ontplooien, omdat ze ineen bedding staan waar ook veel andere activiteit is. Zo kan de kansarmoede-aanpak van Team Toekomst veel impact maken, omdat ze de kinderen kan verbinden aan tal van wijk-activiteiten bij de lokale ontmoetingsplekken.
Elke tuin vraagt wat onderhoud. De Welzijnscoalitie is de ’tuinploeg’ van het sociale ecosysteem. De tekening laat in de onderkant zien wat dat inhoudt. Er is een team voor onderzoek en ontwikkeling (links, onder). De buurtverbinders maken in hun wijk zichtbaar welke plekken er zijn en welke activiteiten gebeuren. Door dat elk jaar te monitoren, kunnen we de ontwikkeling van buurtkracht zien. Ook is er een team ‘Delfshaven zoekt het uit’ wat wetenschappers uit de wijk verbindt met wetenschappers van de Erasmeus universiteit. Zo willen we het academisch onderzoek meer in co-creatie doen, meer mét de wijk en ondersteunend aan de wijkontwikkeling.
Het werk van de Welzijnscoalitie vergt ook wat organisatie (midden onder). Er is een team wat buurtorganisaties steunt bij fondswerven en bij het trainen van vrijwilligers en bestuurders: team capacity building 🙂 Om het verhaal op allerlei manieren uit te dragen is er een team communicatie, wat nieuwsbrieven verzorgt, socials en website bijhoudt. maar ook ontmoetingen organiseert, zoals de maandelijkse knoopdiners. Communicatie = conversatie!
Helemaal onderaan vind je ook ‘Lokaal Steunpunt West’ (LSW). Dat is per 1 januari de penvoerder. Ze behartigt de relatie met de fondsen. Ze neemt de huidige rol van de Delfshaven Coöperatie over als rechtspersoon, maakt donaties en betalingen mogelijk en steunt wijkorganisaties op het vlak van administratie of fondswerving. De koers van de beweging wordt echter niet door LSW bepaald. Die beweegt mee met wat de dragende netwerken kiezen. Eigenaarschap ligt laag in de beweging.
En dan is er Team Invloed (rechts, onder). Dat maakt de waarde van onze sociale tuin zichtbaar voor de buitenwereld. Ze gaat in gesprek met wijkraadsleden, wijkmanagers, woningcorporaties, gemeenteraadsleden en ambtenaren met als doel: meer begrip en stabiele steun krijgen. Ondanks het feit dat de meeste organisaties al vele jaren trouw hun rol spelen, bungelen ze elk jaar weer aan de onzekere lijnen van subsidieaanvragen. De afgelopen jaren is door het college fors gesnoeid in die subsidiepotten. Nu de overheid de ‘informele partijen’ meer zorgtaken wil geven, voeren wij een sterk pleidooi voor basale steun. Zwaarder belasten én zwakker steunen gaat niet samen.
Om de tekening heen staat nog allerlei uitleg. Zo vind je rechtsonder in het kort de visie van de welzijnscoalitie. Daarboven staan onze (vele) bondgenoten, waarvan we met name Oranjefonds, VSB fonds en Stichting DOEN met ere noemen. Zij hebben als eersten geloofd in de waarde van ons verbindingswerk en steunen het meerjarig. Linksonder is laten we zien wat we wél en níet zijn, geen bedrijf, wel beweging, niet geldgedreven, wel mensgedreven, etc.
Ooit werden we gewaarschuwd om niet de naam “‘Welzijnscoalitie’ te pakken, omdat de afkorting niet zou werken… 🙂 Bij nader inzien was het een gouden greep (hoek linksboven). ‘Wel’ is het oude woord voor ‘bron’. Bron zijn voor elkaar geeft kleur, smaak en geur aan ons ‘zijn’. Het woord ‘coalitie’ komt uit het latijn van ‘samen gevoed worden en groeien’. Aha. Dus als we bron zijn voor elkaar, wordt iedereen gevoed en gaan we samen groeien!
In de sociale tuin draait het om de mensen. Bouwen aan relaties, vormen van gemeenschappen, tijd hebben voor de ander, je geschenk kunnen delen en je verhaal kunnen vertellen. Iedere bewoner, elke organisatie heeft een eigen waarde. Samen zijn we genoeg en vormen we een tuin die bloeit en vruchten draagt. De tuin is vast ook nog groter dan we nu zien. Dus als je jouw actiegroep of ontmoetingsplek nog mist op de tekening, meld het en we zullen je met liefde toevoegen!
Voor mensen in de systeemwereld is deze tekening een puzzel. We horen de vragen al. Wat kan zo’n tuin betekenen voor de noodzakelijke zorgbezuinigingen? Hoeveel mensen van de huisarts kunnen jullie via welzijn op recept plaatsen? Of zoals ik het pas hoorde: “Wat is het absorptievermogen van jullie partijen?” Wat is het werkende bestanddeel en kunnen we dat opschalen? Wie is de baas of het aanspreekpunt van de tuin? Lastige vragen, maar daar kunnen we samen vast wel uitkomen.
Met een groep keken we naar de tekening. “Wel erg vol hoor…” merkte iemand op. Waarop een ander zei: “Mooi zooitje”. En dat is het.
Tekst: Bram Dingemanse